به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از فارس، چند روز پیش خبری مبنی بر انتخاب ««الن دی‌جنرس» به عنوان مجری هشتاد و ششمین مراسم اسکار منتشر شد که بسیار مورد توجه رسانه‌های داخلی و خارجی قرار گرفت.

این خبر گذشته از اهمیت اجرای مراسم اسکار، برای برخی از این نظر جالب بود که «دی‌جنرس» برای دومین بار اجرای اسکار را به عهده می‌گیرد و برای برخی دیگر از این جهت در خور توجه بود که امسال همزمان با انتخاب یک زن به عنوان رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، یک زن نیز به عنوان مجری اسکار انتخاب می‌شود و این مسئله نشان از توجه برگزارکنندگان مراسم اسکار به جامعه زنان است ولی آنچه که در این میان مورد بی‌توجهی قرار گرفت این بود که «الن دی‌جنرس» کسی نیست مگر بازیگر و مجری‌ هم‌جنس‌باز هالیوود.

البته شاید به عقیده برخی این تنها یک تصادف باشد ولی اگر نگاهی دقیق‌تر به کارنامه کاری سینمای هالیوود و جشنواره‌های غربی بالاخص طی سال‌های اخیر داشته باشیم، این امکان وجود دارد که بتوانیم انتخاب یک هم‌جنس‌گرا را به عنوان مجری اسکار، گامی دیگر در جهت از بین‌ بردن قبح هم‌جنس‌بازی در جامعه بشریت عنوان کنیم.

هر چند این مسئله در جوامع غربی امروزه تنها به سینما و جشنواره‌های سینمایی محدود نمی‌شود، آنچنان‌که روزنامه لس‌آنجلس تایمز 29 جولای 2013 می‌نویسد: بارهای شهر هالیوود از فروش مشروبات الکلی با مارک «ودکا» خودداری می‌کنند تا به تصویب قانون ضد هم‌جنس بازی در روسیه اعتراض کنند. اخیرا نیز بارهای نیویورک، شیکاگو، سیاتل و سن فرانسیسکو  اقدام به چنین کاری کرده‌اند.

*اعطاء جوایز اسکار و شیر طلای جشنواره ونیز به فیلم هم‌جنس‌بازانه «کوهستان بروکبک»

کوهستان بروکبک محصول سال 2005 میلادی تصویرگر پیچیدگی‌های رابطهٔ احساسی و جنسی بین دو مرد همجنس‌گرا در آمریکا بین سالهای 1963 میلادی تا 1983 میلادی است.

این فیلم به کارگردانی «انگ لی» و بازی بازیگرانی چون «هیت لجر» و «جیک گیلنهال» که از نظر بسیاری از منتقدان سینمای غرب، به لحاظ ساختاری فیلم ضعیفی است و به هیچ‌وجه در خور توجه نیست در سال 2005 نه تنها برنده شیر طلای جشنواره ونیز می‌شود بلکه می‌تواند جوایز گلدن گلوب، فیلم منتخب منتقدین و جوایز ایندیپندنت اسپریت را در کارنامه خود جای داده و علاوه بر آن جایزه اسکار بهترین فیلم را نیز به خود اختصاص دهد.

*انتخاب یک مجری هم‌جنس باز برای اجرای مراسم اسکار (برای دومین بار طی شش سال گذشته)

شاید انتخاب «الن دی‌جنرس»، بازیگر و مجری هم‌جنس‌باز هالیوود به عنوان مجری هشتاد و ششمین مراسم اسکار شاید یکی دیگر از اقدام‌های سینمای هالیوود در جهت از بین رفتن قبح موضوع «هم‌جنس‌گرایی» در جامعه آمریکا و دیگر کشورهای جهان باشد.

«دی‌جنرس»، پیش از این نیز در سال 2007 میلادی اجرای مراسم اسکار را به عهده داشته است.

او این باره گفت: از اینکه برای دومین بار مجری اسکار می‌شوم خیلی هیجان‌زده‌ام، اگر این اتفاق برای سومین بار بیافتد که دیگر مسحور خواهم شد.

این بازیگر 60 ساله، آگوست سال 2008 میلادی به «پاتریک هریس»، بازیگر 45 ساله هالیوود، به طور رسمی ازدواج کرد.

*اعطاء جایزه نخل طلا جشنواره کن به فیلم هم‌جنس‌گرایانه «آبی‌گرمترین رنگ است»

اعطاء جایزه نخل طلای شصت و ششمین جشنواره فیلم کن به فیلمی هم‌جنس‌گرایانه آنهم در شرایطی که 150 هزار نفر از مردم فرانسه به تصویب قانون ازدواج هم‌جنس‌گرایان دست به تظاهرات زده بودند، جنجال آفرید و تعجب بسیاری را برانگیخت.

فیلم «آبی گرمترین رنگ‌ است» به کارگردانی «عبداللطیف کشیش» داستان آشنایی دو دختر 17 ساله در دبیرستان است که این آشنایی در ادامه به روابط غیراخلاقی کشیده می‌شود، «کشیش» در این فیلم سه ساعته به جزئیات روابط این دو می‌پردازد.

اعطاء نخل طلا به چنین فیلمی، در شرایطی که به عقیده برخی از منتقدان فیلم‌های قوی‌تری نیز در بخش مسابقه جشنواره کن امسال وجود داشت به نظر می‌رسد نه تنها بی‌توجهی به احساسات ده‌ها هزار نفر از مردمی باشد که نگران ارزش‌های بنیاد خانواده در جامعه فرانسه‌اند‌ بلکه کمکی است به قانونی تازه متولد شده در این کشور، که براساس آن در جایی که حجاب منع قانونی دارد ازدواج زن با زن و مرد با مرد امری قانونی محسوب می‌شود.

امسال نیز بیش از 150 هزار نفر طی یک هفته گذشته به تصویب قانون ازدواج همجنس‌گرایان و داشتن حق سرپرستی فرزند آنها، در فرانسه دست به اعتصاب زدند ولی شاید هیچگاه تصور نمی‌کردند که کمی آنطرف‌تر در جشنواره فیلم کن، بی‌توجه به احساسات و نگرانی‌هایشان جایزه نخل طلا، یکی از معتبرترین جوایز سینمایی جهان، به فیلمی همجنس‌گرایانه اعطاء شود، آنجا که «آبی» نه در چهارچوب عشق و خانواده که در سایه ابتذال و بی‌اخلاقی «گرم‌ترین رنگ است».

* اختصاص بخشی تخصصی به فیلم‌های هم‌جنس‌بازانه در جشنواره‌های ونیز و برلین

از 6 سال پیش همزمان با برگزاری شصت و چهارمین دوره از رقابت‌های جشنواره ونیز، بخشی رقابتی به دیگر بخش‌های جشنواره ونیز اضافه شد که هرساله در این بخش بهترین فیلم بلند سینمایی که درباره همجنس بازی ساخته شده باشد، انتخاب و جایزه‌ای ویژه به آن اعطاء خواهد شد.

جایزه این بخش «شیر هم‌جنس‌باز» نام دارد که شامل پلاکی طلایی می‌شود که آرم جشنواره (شیر بالدار) با رنگ مشکی بروی آن به تصویر کشیده شده و بال‌های این شیر رنگ‌هایی به شکل رنگین کمان به نشانه پرچم افتخاری همجنس‌بازان منقش شده است، برگزارکنندگان جشنواره، یک هیئت کوچک داوران بین‌المللی را نیز مسئول انتخاب برنده این بخش کرده‌اند.

در همان زمان خبرگزاری رویترز در این باره نوشت: این جایزه به بهترین فیلم بلند سینمایی با چنین موضوعی در بخش رقابتی و حتی دیگر بخش‌های جشنواره تعلق خواهد گرفت، البته اگر حتی فیلمی به چنین موضوع نپرداخته باشد ولی شخصیت‌های اصلی و یا حتی غیر اصلی آن هم‌جنس‌باز باشند می‌توانند یکی از شانس‌های این جایزه محسوب شوند.

البته این موضوع در جشنواره غربی به خیلی پیش از این نیز برمی‌گردد، آنچنان‌که از قریب سه ده پیش تاکنون جشنواره بین‌المللی فیلم برلین نیز جایزه‌ای مشابه با نام جوایز «تدی» دارد که به چنین فیلم‌هایی اعطاء می‌کند. 

*از ارائه خدمات بهداشتی به کارمندان هم‌جنس‌باز تا برگزاری جشن سالانه هم‌جنس‌بازان در دیزنی لند

«مایکل آیزنر»، مدیرعامل کمپانی «والت دیزنی» و «مایکل اُویتز»، رئیس این کمپانی هردو از جمله هالیوودی‌هایی هستند که بارها به طور رسمی حمایت خود از گروه‌های هم‌جنس‌باز را اعلام کرده‌اند.

این کمپانی نه تنها فیلم‌های همجنس‌گرایانه و ضد ارزشی چون «در تعقیب امی» و «دراز کشیدن با سگ‌ها» را در کارنامه کاری خود دارد.

این کمپانی هر ساله یک روز را تحت عنوان «روز هم‌جنس‌بازها و هم‌جنس‌گراها در دنیای والت دیزنی» را در پارک موضوعی والت دیزنی کالیفرنیا جشن می‌گیرد و به سازمان و گروه‌های هم‌جنس‌گرا اجازه می‌دهد تا «میکی وس» و «دونالد داک» و همچنین «مینی موس» و «دیزی داک» را به صورت عشاقی هم‌جنس باز در‌بیاورند.

این کمپانی همچنین تاکنون چندین سمینار تحت عنوان‌های مختلف درباره هم‌جنس‌گراها و مشکلاتشان برگزار کرده که یکی از این سمینارها چند سال پیش تحت عنوان «تمایلات جنسی در محل‌ کار» برگزار شد.

علاوه بر این موارد کمپانی «والت دیزنی» تسهیلات بهداشتی در اختیار کارمندان هم‌جنس باز خود قرار می‌دهد البته این کمپانی مدعی اخلاق، براساس قوانین خود تنها به زوج‌ هم‌جنس بازی که رسما ازدواجشان را به ثبت رسانده باشند چنین تسهیلاتی می‌دهد.

«مایکل آیزنر» در یکی از مصاحبه‌های خود با رسانه‌های اعلام کرده بود که به نظرش حدود 40 درصد از کارمندان «والت دیزنی» شامل 63 هزار نفر هم‌جنس باز هستند

*انتشار کتاب‌هایی با موضوع ‌هم‌جنس‌بازی در سینمای آمریکا

بخشی از کتاب «تاریخچه فیلم‌های هم‌جنس‌بازانه و هم‌جنس‌گرایانه در آمریکا»: از اولین تجربه سینمایی «توماس ادیسون» (رقص دو مرد در کنار هم» تا فیلم‌های اخیر، سینمای آمریکا طی بیش از صد سال همواره با موضوعات هم‌جنس‌بازانه، هم‌جنس گرایانه، دو جنسیتی و سکس سر و کار داشته است.

«ویتو راسو»، نویسنده آمریکایی در کتاب «هم‌جنس بازی در سینما» به بررسی موضوع همجنس‌بازی از دهه 20 تا دهه 80 در فیلم‌های هالیوودی می‌پردازد، از نقش‌های زنانه «ادوارد ایورت هورتون» و «فرانکلین پنگبورن» در فیلم‌های کمدی دهه 30 گرفته تا درام‌های همجنس‌بازانه دهه 50 چون نقش «لورن باکال» در فیلم «مردی جوان با یک شیپور» و نقش «باربارا استنویک» در فیلم «پیاده‌روی بر حاشیه وحشی».

اگر چه این کتاب 368 صفحه در سال 1981 منتشر شده است ولی تا به امروز از جمله موثرترین کتاب‌هایی است که تا به امروز در این زمینه نوشته شده است.

روزنامه «شیکاگو تریبون» درباره کتاب «راسو» می‌نویسد: کتاب «هم‌جنس بازی در سینما» تنها یک کتاب نیست بلکه یک تحقیق علمی است. این کتاب یک تحقیق پربار و مؤثر است که با صراحتی هوشمندانه نوشته شده است.

«ویتو راسو» سال 1990 پیش از مرگش به مسئله رواج موضوع همجنس بازی در سینمای مستقل آمریکا نیز اشاره می‌کند و فیلم‌هایی چون «زمان‌های هاروی میلک»، «قلب‌های بیابانی» و همچنین «رفیق‌ها» را از این دست فیلم‌ها می‌داند.

«هر ام.بنشوف» و «شان گریفین»، دو نویسنده دیگر اکتبر سال 2005 میلادی کتاب دیگری در این باره با نام «تاریخچه فیلم‌های همجنس‌بازانه و همجنس‌گرایانه در آمریکا» را منتشر می‌کنند.

در مقدمه کتاب آمده است: از اولین تجربه سینمایی «توماس ادیسون» (رقص دو مرد در کنار هم» تا فیلم‌های اخیر، سینمای آمریکا طی بیش از صد سال همواره با موضوعات هم‌جنس‌بازانه، هم‌جنس گرایانه، دو جنسیتی و سکس سر و کار داشته است.

طی این سال‌ها نه تنها شخصیت‌های هم‌جنس‌باز به تصویر کشیده شده‌اند بلکه فیلم‌های زیادی از فیلمسازان هم‌جنس‌باز برای مخاطبان هم‌جنس‌باز اکران شده است.